Ξυπνάμε νωρίς. Η Ελμίνα και εγώ εννοώ, γιατί ο Νικόλας -όπως οι περισσότεροι άντρες- ακόμα πηγαινοέρχεται στην Αθήνα. Ό,τι ώρα κι αν κοιμηθούμε το βράδυ, 8 το πρωί ξυπνάμε η μία την άλλη με ένα φιλί και ετοιμαζόμαστε μέσα σε ελάχιστη ώρα, με προορισμό τον Ναυτικό Όμιλο Σπετσών και τις τετράωρες προπονήσεις ιστιοπλοΐας.
⚓️⛵️ Κάθε πρωί στις 8.30’ ακριβώς με αγκαλιάζει σφιχτά από πίσω, στο κόκκινο Piaggio μας, και μου ακουμπάει δροσερά φιλιά στα μαλλιά, όσο προσπερνάμε τον φούρνο με τις ζεστές μυρωδιές από την καμμένη ζάχαρη των λουκουμάδων και την άχνη των αμυγδαλωτών.
⚓️⛵️ Μας συνοδεύουν τα αρώματα των πλατύφυλλων βασιλικών στα πήλινα τους πάνω στις πολύχρωμες κουρελούδες, κατά μήκος των πεζουλιών της Κουνουπίτσας. Και οι καλημέρες των νοικοκυράδων όσο ξεπλένουν τον δρόμο από τη χθεσινή βραδιά. Και των αμαξάδων, με τα νυσταγμένα ακόμα άλογα τους και τα λευκά άνθη στον λαιμό.
⚓️⛵️ Αφήνουμε πίσω μας τα αρώματα από τα γιασεμιά και τις λεβάντες, ξέρουμε ακριβώς τη στροφή όπου η φουντωτή βουκαμβίλια θα μας ανακουφίσει με τη σκιά της, αφήνουμε πίσω μας την μεγάλη συκιά, τώρα την Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή.
⚓️⛵️ Εδώ θα έρθουν αργότερα οι αθλητές της Ιστιοπλοΐας, να πάρουν όλοι μαζί κολατσιό, όσο μαθαίνουνε ναυτικούς κόμπους.
⚓️⛵️ Την αφήνω στον μόλο μπροστά στον Όμιλο, και περιμένω να την δω να μπαίνει στο σκάφος της -θεέ μου να’ξερες πόσο ευτυχισμένη είναι!- , έως ότου αυτό χαθεί στον μακρινό ορίζοντα, και γίνει μία μικρή, τόση δα κουκκίδα, στο μαγικό εκείνο σημείο που το μπλε συναντά το μπλε.
⚓️⛵️ Και τότε κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι το πανέμορφο χαμόγελο της, καθώς το μόνο που θα την απασχολεί, θα είναι ο άνεμος και το πανί της…
⚓️🦀 Όλες αυτές τις μαγικές ιστορίες, και πόσες ακόμα, γιορτάζουμε σήμερα εδώ, στο Αρχοντικό Άρια του Στέλιου Χατζηιωάννου, που φιλοξενεί το ετήσιο cocktail party των αδελφοποιημένων Κλαμπ, Ναυτικού Ομίλου των Σπετσών και Gustavia Yacht Club του St. Barts, με αφορμή τα δέκα χρόνια του Ναυτικού μας Ομίλου.
Ιούλιος ‘24, στις Σπέτσες πάντα…
